PAŁAC SZTUKI- ''WILLA BIANKI'' -  II MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL BRUNONA SCHULZA

Bartłomieja Michałowskiego wędrówka po Drohobyczu

Ta wędrówka Artysty jest pozornie krótka, lecz istotnie należy ona do Nieskończoności - raczej do tej Intrygi Nieskończoności, której sens Schulzowski w sposób mistrzowski opisał Profesor Władysław Panas. To On - Autor Brunona od Mesjasza - przywołał twórcę Sztetłu III „Nauczycielowi z Drohobycza” - do Drohobycza. Zrobił to po swoim odejściu: 18 lutego 2005 r., kiedy nadany Mu Dyplom Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Drohobyczu odebrała Jego małżonka, Teresa Panas.

W zimie zaczęła się wędrówka. I w zimie trwała dalej. Nie bez powodu po raz drugi pojawił się akwarelista z Lublina w Drohobyczu 7 marca 2005 r.

Od tych dwóch wizyt do Miasta Schulza biorą początek jego Zapiski Drohobyckie - pewna kontynuacja wcześniejszej dedykacji dla Nauczyciela z Drohobycza, ale też swoiste uzupełnienie tej dedykacji.

Zima za chwilę ustąpiła. Przyszła wiosna - ta mityczna i mistyczna wiosna Schulzowska. Z Bianką - jakże inaczej - w jej wiosennej kreacji i mistyfikacji.

Później objawił się Drohobycz - samoistny, wypełniony sensem uniwersalnym, lecz wciąż jak gdyby niedopowiedziany. Któżby dopowiedział w tym Mieście to, co jest w nim niedopowiedzianego? - Każdy może robić to po swojemu. Każdy, kto odczuwa ducha, zapach, kolor i kształt tej „prowincji osobliwej”. Jednym - i jedynym w swojej istocie - został Bartłomiej Michałowski. Dlatego on wraca wciąż do tego Miasta. W nocy idzie na Rynek, krąży uliczkami, wkracza w ślepe zaułki… Rano wstaje, patrzy przez okno na pejzaż Miasta, w którego tle wciąż wyłania się Synagoga… Mówi, że znalazł w tym Mieście swoje Miejsce, że nigdy coś podobnego mu jeszcze się nie zdarzyło. Jego wyobraźnia otworzyła się na to Miasto, jego wzrok wewnętrzny szuka tego Miasta.

Nauczyciel z Drohobycza wciąż czuwa nad Wędrowcem, czuwają nad nim też Inni - Ci, których zna, których czuje, a którzy w Drohobyczu pozostali już na zawsze.

WIERA MENIOK - Dyrektor Festiwalu