Z Schulzem na Chłodnej

Staję się podejrzliwy i nieufny, kiedy nadużywa się słów: „niezwykły, nadzwyczajny” a jednak czuję potrzebę użycia tych określeń w odniesieniu do tamtej chwili. Rzecz miała miejsce w Warszawie, (wedle jednych wszystko się tu zaczyna, zaś wedle innych, niestety –kończy mniej lub bardziej boleśnie) o wieczornej porze 5 marca 2009 roku na ulicy Chłodnej (w restauracji artystycznej „Florian”). Twarda skorupa realności ¹ nagle pękła (Jakub Schulz ojciec Bruna postanowił przecież wstąpić do strażaków -)) i znaleźliśmy się w Drohobyczu (a może było odwrotnie i tamto, nieistniejące już miasto Schulza ogarnęło nas jak wieczorny przypływ). To było dziwne wędrowanie po grani wyobraźni. Wszystko łączyło się i zaplatało: przepełniony tęsknotą, wywołujący poruszenia serca śpiew Alfreda Schreyera, światło świec, dźwięki akordeonu wołającego z głębi tamtych, utraconych na zawsze światów, , , rozwieszone na ścianach obrazy Bartłomieja Michałowskiego, nasiąknięte jak filc cieniem i wilgocią tamtego Drohobycza., , szmery rozmów… przywodzące na myśl cichą litanię liści…. skrzyp spalonych schodów. W labiryncie nietrwałego czasu, w kaskadach spłowiałego światła, w bezsenności luster, w przestrzeniach powtórzeń.

Magia POWRÓTU, która wydobyła się niespodziewanie na świat.

Magia, która mogła mieć miejsce za sprawą Alfreda Schreyera i Bartka Michałowskiego ale także Jakova Golberga, opiekuna drohobyckiej Synagogi i współorganizatora spotkania na Chłodnej czy Jurija Gaszczaka, twórcy filmu „Skrzyp spalonych schodów, wpisanego w przestrzeń śpiewu i obrazu, jaka zaistniała tego dnia..

Niezwykłego dnia.

Wojtek Pestka

Drohobycz. Z Schulzem na Chłodnej

Organizatorzy: Galeria Autorska „Michałowski” -Lublin, Kazimierz Dolny, Restauracja „Florian” -Warszawa, Jakov Golberg -Drohobycz